hosgeldin URAS

Uzun zamandır merakla heyecanla umutla beklediğimiz, sonunda geldi. Hatta erken geldi biraz. “sen annenin karnında 9 ay nasıl durdun” diyebileceğimiz türden :)
Bu sabah o kadar güzel bi haberle uyandım ki gerçekten güzel uykumdan uyandırılmak beni sinirlendirebilse de haber o kadar güzeldi ki gülerek uyandım.
Arkadaşım, liseden beri bebek fotoğrafları biriktirir, o kadar anaçtır ki bize bile anne, abla gibi kol kanat gerer, bizi her şeyden korumaya çalışır, üzüldüğümüzde bizden daha çok üzülür, sevindiğimizde sevincimize ortak olur, çıkarsız, menfaatsiz severdi bizi, hala ki öyle. Evlenip uzaklara gitmiş bile olsa bu hep böyle. Bir telefon mesafesi kadar uzağız birbirimize diyerek evlendi gitti. Evlendirdik gelin yaptık onu, çok güzel bi gelin oldu, oynaya oynaya, güle güle evlendirdik onu. Her ne kadar bazı düğünlerde problemler de çıksa, biz onu yine gülerek evlendirdik.
Şimdi bebeğinin haberini aldık. Erken geldi ama geldi artık Uras’ımız. Canım arkadaşımın minicik oğluşu.
Şuanda yanında olamıyorum ama ne kadar mutlu olduğunu tahmin edebiliyor ve buradan paylaşıyorum mutluluğunu.
E ben de teyze oldum, bunun mutluluğu da ayrı tabi…
Dün işe gittiğimde “bugün öyle güzel bi gün olsun ki” diye başlayan bi yazı yazmıştım ama yoğunluktan yayınlama fırsatı bulamadım. Çünkü bugün dünden daha güzel olacakmış ve o cümleyi bugün kuracakmışım. Bugün öyle güzel bi gün ki, sürprizlerle dolu, harika, harika geçen bi gecenin ardından harika haberlere, sürprizli bi güne uyandım. Cumartesi günü planım o kadar güzel düzenlendi ki, eminin bu gün çok güzel bi gün olacak..
Güzel başladı bile…
İyiki doğdun bitanecik Uras’ımız…

URAS'IN RESMİNİ GÖSTERMEK İSTERDİM AMA HENÜZ BENDE DE YOK :)))