Bİ BÜTÜN....

Bir bütün olabilmek önemli ve zor bir kavramdır. Herkes kolay kolay bir bütün olamaz. İskender Pala’nın dediği gibi “bir kabukta iki badem” olabilmek, masalların, efsanelerin, şarkıların dediği gibi bir elmanın iki yarısı olabilmek, bi de şarkıda dinlediğimiz gibi “ikimiz bir fidanın güller açan dalıyız” olabilmek zor bir iştir. Zordur bütün olmak zor, cesaret ister, yürek ister, gönül koymak ister, hayat ister, ömür ister.

Ömrü olabilmeli biri diğerinin. Gözlerinin içine baktığında kendini görebilmeli, aynada kendine baktığında onu görebilmeli gözlerinde ve gülüşünde. Sebebi o olmalı güzelliklerin, olumsuzlukların içinde bile o olmalı o var olmalı o değiştirmeli hayatı.

Kayıtsız şartsız sevebilmeli biri diğerini. Öyle şartlara bağlı kalmadan, koşullar sunmadan, olduğu gibi, var olduğu gibi, gözünün gördüğü gibi, aldığı gibi kokusunu, tuttuğu gibi elini, konuşmasını ilk izlerkenki gibi.. öyle sevebilmeli biri diğerini, değiştirmeden, değiştirmeyi düşünmeden, tırnağının uzayışını bile sevebilmeli, saçının her telinden kokusunu alabilmeli ve durup dururken burnuna gelebilmeli kokusu, tek başınayken bile rüzgar kokusunu estirmeli, kokunu aldım diyip sesini duymak istemeli, sesini duymalı saniyelik bile olsa, duymalı ve kapatmalı, duymalı ve rahatlamalı, duymalı ve mutlu olmalı, mutlu olunmalı birlikte.

Vasıflarına bakmadan sevebilmeli önce, güzelliğine yakışıklılığına bakmadan, sebepler aramadan sevmeli. Sevdiği için yürümeli onunla, yürüyebilmeyi sevmeli, seve seve yürüyebilmeli, gözü kapalı güvenebilmeli. Bir uçurum kenarında gözlerini kapadığında bilmeli düşmeyeceğini, bilmeli onun elini tutabileceğini, bilmeli ona güvenebileceğini, gözlerini kapatıp kendini ona teslim edebilircesine güvenebilmeli güvenebilmeli.

Bütün kalabalıkların içinde sadece onu görebilmeli gözlerin, sadece onu seçmeli. Etrafındakilere aldırmadan konuşabilmelisin gözlerinle, anlatabilmelisin içinden geçenleri ve anlayabilmelisin onun yüreğinden gelenleri. Utanmadan sıkılmadan elini tutabilmeli hiç bırakmamacasına, kimseden çekinmeden sevmeli, elini sürmeli yüzüne, ellerine, saçlarına dokunmalı belli belirsiz, bi de bi tek onun kokusunu almalı. Bi tek onun…

Bazen kendinden bile kıskanmalısın onu. Kendi elinden kendi gözünden, kıyamamalısın gülüşüne, gülerken başını öne eğişine, gözlerini kısıp bakışına, gülümseyişine. Kıskanmalısın güzelliğini, en yakışıklısı o olmalı ve bakmaya bile korkabilmelisin zaman zaman. Bakmaya korkmalısın ve kendinden bile sakınmalısın, öyle korumalısın onu, öyle korumalı öyle sahiplenmeli, öyle benimsemelisin onu. ONU KENDİNDEN BİLMELİSİN, ONU "SEN" DİYE BİLMELİSİN, ONU KENDİNDEN DE ÇOK SEVMELİ, KENDİNDEN ÇOK ONU ÖNEMSEMELİSİN.

Ağladığında yanında ilk sen olmalısın, çağırmasını beklemeden, davet beklemeden, koşabilmelisin yanına, omzuna başını yaslamasına izin vermelisin, omzunu en güvenli yer bilmeli, en güvenli yer omzun olmalı, omzun onun yeri olmalı, onun ve sadece onun.

Onun en yakın arkadaşı olmalısın, en yakın dostu, tek sırdaşı, can yoldaşı, yol arkadaşı, canı, kanı hayatı, olmalısın. Ömrüm diyebilmeli sana, ÖMRÜ olabilmelisin, nefesim diyebilmeli sana, NEFESİ olmalısın. Nefesin olmalı senin. Yokluğunda tıkanmalı, hep ona muhtaç olmalısın. Öyle tutkun olmalısın, öyle tutuklu olmalısın, öyle tutkulu olmalısın, koşa koşa boynuna atlamalısın, doya doya sarılmalısın. Kokusunu içine çekmeli, kokusunu kendi kokun yapmalısın.

İçinden gele gele AŞKIM demelisin, demekten çekinmemelisin, diyeceklerini gizlememeli, gizlediklerini bile gözlerinle söylemelisin. Hissetmeli sevildiğini, hissettirmelisin sevdiğini, ellerini tutmak için sabırsızlanmalısın, beklemeler zor gelmeli, saniyeliğine elini tutmak için her anı değerlendirmelisin. Öyle aşık olmalısın öyle..


Yazacakların hiç bitmemeli ona dair, yazacak bir şeylerin hep olmalı ama ona yazabilecek en güzel şeyi hala bulamamış olmalısın.

Demem o ki; Bir bütün olabilmek önemli ve zor bir kavramdır. Herkes kolay kolay bir bütün olamaz. İskender Pala’nın dediği gibi “bir kabukta iki badem” olabilmek, masalların, efsanelerin, şarkıların dediği gibi bir elmanın iki yarısı olabilmek, bi de şarkıda dinlediğimiz gibi “ikimiz bir fidanın güller açan dalıyız” olabilmek zor bir iştir.

Zordur bütün olmak zor, cesaret ister, yürek ister, gönül koymak ister, hayat ister, ömür ister.
Birlikte nefes almaktır bütün olmak. Birlikte nefes alıp vermektir.
Zordur bütün olmak zor çünkü,
varlığıyla nefes almayı, yokluğunda nefessiz kalmayı kabullenebilmektir.

…Yaşamm Pınarımm…