SARI SAÇLARIMDAN BEN SUÇLUYUM.. :P

Bu akşam yazdığım ikinci post bu ama ÇOK GÜLDÜM KENDİME…
Günlerden bir gün,
(o sırada üniversite son sınıftaydım ah böyle anmak ne acı şuan)
Saçlarımın belimde olduğu gün…

Arkadaşlarla yemeğe gidilir, yemek yiyilir, ve kuaföre gitmeye karar verilir…
Kuaförden çıkıp eve gidilir, merdivenlerden yukarı çıkıp ev kapısı açıldığında anne,
-aaaaaaaa saçların nerdeeeeee, der..
O upuzun saçlarım kuaförde kalmış artık gayet kısa saçlı bir kızımdır..
Ama halimden gayet memnunumdur

Gel zaman git zaman, mezun olmuşumdur, çalışmaya başlamışımdır,
yani aradan geçen 2 seneyi kısa saçlarımın uzamasını beklemekle geçirmiş olup her boyu kullanmışımdır..

Şimdi…
Saçlarım uzamıştır… hatta şöyle bi sallayınca
“aaaaaaa belime değcek şimdiiiiiiiii” diye sevinç çığlıkları atıyorumdur ve
yine günlerden bir gün (hangi zaman olduğunu hatırlamıyorum yakın geçmişte bi gün işte, evlilik hayalleri kurduğum günlerden birinde belki de),
“evlenince saçımı sarı yapıcam” demiş olduğumu düşünüp, şimdi gecenin şu 00.13’ündeee şöyle tepiniyorum evin içinde;


“SARI SAÇLARIMDAN BEN SUÇLUYUUUUUUUUUMMM HAHAH HAHAHAAAAAAA”





(evlenmeyi bekleyemedim yani ;) )

Hadi iyi geceler..
İyi haftalar =)

PINAAAAAARRRYAŞAAAMMMPINARIIIIIIMMMM....