ILGAZ SONRASI..

Ve harika bir tatilin ardından evimde ve yatağımın üzerindeyim. Fark ettim ki gerçekten bazen insanın aşık olduğu şehirden bile uzaklaşması iyi gelebiliyormuş.
Beyaza, kara, mis kokuya, tertemiz bir doğaya doyduk ve egzoz kokusuna, kalabalığına, yoğunluğuna geri döndük yedi tepelimin…
Otobüs yolculuklarını küçüklüğümden beri severim ama büyüdüğümü düşündüğüm günden beri uzun ve böylesine zevkli otobüs yolculuğu yapmamıştım. Artık böyle bir anım da var.

Uzunca ve uykusuzca geçirilen bir yolculuktan sonra sabah kahvaltısıyla merhaba dedik Ilgaz’a..


Ve sonrası rüya gibi harika iki gün…

Telefonun internetin olmadığı, yanımda sevdiklerim, aklım kendimde, mis gibi kar kokusu, tertemiz bir doğa..
İncinmiş iki kolum yüzünden kayamamış olsam bile kayanları izlemenin keyfi,
Soğuktan içeriye kaçıp lobide içilen çayın demi,
Akşam yemeğine hazırlanmalarımız,
Harika bir ses ve ud eşliğinde dinlediğimiz Türk sanat müziği,
Salaş dökük bir salonda sıcacık ve kalabalık bir grupla teptiğimiz horonlar ve finalde çektiğimiz halaylar,
Gecenin bir yarısı lobiye geri dönüp gelen bağlama ve türkü ziyafeti ve buna eşlik eden mis gibi sıcak şaraplarımız,
Son günün tadını doya doya çıkarmak gerek diyerek uyandığımız Pazar sabahımız, uzun ve tatlı sohbetli kahvaltımız,
Dostumla içtiğimiz kahve ve kahve falımız,
Bembeyaz karlara yuvarlanışımız ve çektiğimiz 200 küsür fotoğrafımız,
Ilgaz dağlarının zirvesine traktörle çıkmanın orjinalliği ve çekiciliği =)
Teleferikten ayaklarımızı boşluğa sallandırışımız ve aşağıda gördüğümüz büyüklü küçüklü ayı pençelerinin izleri,
İstanbul’a dönmeye son bir adım kala, açık havada yakılan mangal, ve ardındaki mis kokulu çay…
Ilgaz’ı geride bıraktık derken otobüste 3 saate yakın oynadığımız sessiz sinemanın gırgırı, kahkahası,
Sohbetin muhabbetin dayanılmazlığı,




Ve İstanbul..

Giderken demiştim ya hani;
“Döndüğüm zaman bomba gibi dönmeye kararlıyım…
Her şeyi ardımda bırakmaya, bi tek kendimi koymaya çantama…
Her şeyi benden uzakta, yolların ardında bırakmaya,
Ve bi tek keyfimi, bi tek sevdiklerimi yanıma almaya…”

Ve öyle yaptım..

Sevgiler…