Seni Sevmiyorum..

Birisinin gözünün içine baka baka “sevmiyorum seni” demeye cesaret ettiniz mi hiç?
Sevgilinize, eşinize, dostunuza kim olursa, söylediniz mi hiç?
Ya da gözünüzün içine baka baka “sevmiyorum seni” diyen bir ÇOK cesaretli biri oldu mu hayatınızda hiç?
Sevgiliniz, eşiniz, dostunuz, kim olursa işte,
Alabildiğine sevgisizcesine…

Bir insana seni seviyorum demek ve hissettirmek ne kadar güzel ve özelse, seni sevmiyorum demek de o kadar özeldir aslında fark edilmez ama özeldir. Derindendir çünkü o cümle en derinden girendir en derinden hareleyen en derinden bitirendir. Fark ettirmez aslında ilk duyulduğunda kendisinin ne demek olduğunu ama; çok değil az bi zamanı vardır aslında ağırlığını hissettirmek için. İç hesaplaşmaları, yargılamaları, sorgulamaları, aşağılamaları, yanmaları, kanamaları, Kırılmaları da takmış peşine geliyor o cümle bakkk, istesen de istemesen de.. Çıktı mı ağızdan bi kere o ve söyledin mi gözlerinin içine baka baka? Söyledin. İşte o an tüm bu sayılanları gönderdin ve daha fazlalarını belki de, bir ok gibi, bir kurşun gibi, bir mızrap gibi, kalkanların gölgesinden bile uzakta, savrulmuş her şey oraya buraya, ve işte çarpıyor yüzüne yüzüne onun, yüreğine yüreğine, bakarak söyledin ya gözlerinin içine, nefretle..

Duydun mu sevilmediğini, nefret edilesi bi insan olduğunu, gözünün içine baka baka
“sevmiyorum seni” denildi mi, denildi.. Duydun mu, duydun.. İşitti kulakların. Kulaklarının işittiğini bütün sinirlerin sanki anlamışçasına, kanın sanki fırtınalar kopmuşçasına içinde deli divane olmuşken sen, kafanda hala karman çorman noktalama işaretleri...
İç hesaplaşmaların başladı mı, yargılamaların, sorgulamaların, aşağılamaların, yanmaların, kırılmaların. Başladı mı ağlamaların ya da ağlamamaların, yani SUSMALARIN.

Bir insana seni sevmiyorum demek acı çok acı bir şeydir.
Suyun bile söndüremediğidir. Tesellinin fayda vermediğidir.
Hele bir de değerlilerinden birinden duyduysan bunu, o zaman o cümle bir hançerdir.

Bir insana seni sevmiyorum demek cesaret gerektirir.
Söylemeye yürek, yürek içine kin nefret, nefret üstüne bi de saygısızlık gerektirir.
Tek bir kahvenin hatrına ihaneti ve her hatırayı birden yok etmeyi gerektirir.


BİR İNSANIN GÖZLERİNİN İÇİNE BAKA BAKA SENİ SEVMİYORUM DEMEK,
İNSANLIKTAN ÇIKMAYI GEREKTİRİR.