Pazartesi, Nisan 12, 2010
GÖZÜNDEN YAŞ GELENE KADAR...
İçten gülen insanlara bayılıyorum. Tabi öyle her gördüğüne her işittiğine her öğrendiğine gülenlere değil ama hani bazı insanlar vardır ya öyle bi gülerler ki insanı mutlu ederler. Güldüğünü gördüğünüzde gülesiniz gelir ve en az onun kadar içten gülmeye başlarsınız. Mutlu olursunuz keyfiniz yoksa bile, keyiflenirsiniz.
Çok çabuk gülemeyen insanlar, güldükleri zaman güldüklerine sevinirler. Gülmek onlar için gerçekten önemli bişeydir. Zorla gülmek kavramını bile layığıyla yerine getirmeyi beceremezler ki kanımca kahkahalarla gülmemek, zorla gülmekten daha iyi.. Ne kendini kasmak gibi bi derdi vaarr ne de neye güldüğünü anlamaya çalışmak gibi. Zorla güldüğünde gerçekten insanın yanaklarındaki kaslardan tutun da beynindeki sinir hücreleri bile gerilir sanki. Gülmek zorunda olmaktan bi kere daha nefret edilir. Aman beeee üff keske biraz daha gülmeyeteneğim olsaydı diye söylenilmeye başlanır belki ama nafiledir, çünkü öyle bir şey yoktuuuuur…
Ama gün gelir, hayatınızdaki biriyle hiç olmadık bir zamanda hiç olmadık bir yerde bulursunuz kendinizi ve öyle içten gülüyordur ki onun o anda yanınızda olmaktan mutlu olursunuz ve hem onun gülüşüne hem de onun yanında oluşunuza gülmeye başlarsınız. Otobüste kadının bi tanesi kafasını cama vurur ve bi de üstüne “ah kafayı vurdum” der ve bu yeterlidir işte bütün iplerin kopmasına. Bi bakmışşsınız karşınızda duruyo ve gözleri yaşlı yaşlı. Gülmekten sesi çıkmıyo, nasıl da güzel gülüyoo..
Veeeeeeeeeeee olay gerçekleşiyoooorr siz de gülmeye başlıyorsunuzz..otobüsten iniyorr gülüyor gülüyorsunuz.. artık sizin de gözlerinizden yaşlar geliyor ve içten gülüyorsunuzz ne kadar güzel..
Öyle bi güldük ki biz bugün, kaç kere gözümüzden yaşlar geldi bilemiyorum. Çok mu moralimiz yerindeydi
Hayır
Herşey yolunda mıydı
Hayır
Eksik bişeler yok muydu
Vardı
Ama biz o anda çok keyifliydik, bu gün bizim günümüzdü, bugün bi tesadüf değildi. Kader dediğimiz şey bunun gibi birşeydi… Ne için yola çıkmışken neler yaşadık bugün… Bu kadar eğleneceğimzi düşünerek yola çıkmış olsaydık eğer eminim ki bu kadar eğlenemezdik..
Gülmeyi bu kadar istemiş olsaydık eğer bu kadar gülemezdik..
Gözlerimiz bu kadar yaşarmazdı..
Dediğim gibi çokk güldük bugün çok eğlendik bugün.
Sabah yazdığım yazıda olduğu gibi
Bugün pazartesiydi ve bizim günümüzdü sadece bize özel..
Son söz: en son ne zaman gözlerinizden yaşlar gelene kadar güldünüzz?? Bol gülücüklü günler…
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder