O öyle bir iç huzurdur ki, durup tırnaklarını yemezsin ona sahip olduğunda, acaba ne yapsam da öğrensem, nereden açık yakalasam diye kurnaz tilki düşünceleri sarmaz etrafını varlığında…
Öyle bir iç huzurdur ki o, gözünü kapattığında gülümsersin ya, işte o anda hissedersin onu yeniden yine yine..
Öyle bir iç huzurdur ki o, varlığında sadece komik şeylere takılıp durursun. Takıldığın şeylere kendin de gülersin aslında ama, iç huzurun vardır ya,işte o her şeye yeterdir.
Öyle bir iç huzurdur ki o, durup durup ağlatmaz seni, durup durup gülümsetir. Öyle bi gülümsetir ki, iliklerinin bile huzurla dolduğunu hissedersin ve bi de her hücrenin gülümsediğini…
Öyle bir iç huzurdur ki o, hiçbir şeyde yoktur tadı. O, hayatın olmazsa olmazı.. Mecbursun aslında huzura kavuşmaya ama, öyle bir iç huzurdur ki o, ellerini açıp dua ettirir sana..
Öyle bir iç huzurdur ki o, korkuları siler süpürür, izlerini bulamazsın geride. Öyle bir iç huzurdur ki o tedirginlikleri kovar savurur, mutlulukları alır baş köşeye oturtur.
Öyle bir iç huzurdur ki o güvenmenin hazzı, öyle bir iç huzur verir ki insana, öyle bir rahatlatır ki adamı, bulutların üzerinde durur gibi, pamukların içine düşmüş gibi, kuş tüylerinde yatar gibi, yumuşacık, sıcacık kollarda ısınır gibi, öyle bir iç huzurdur ki o, kendin gibi, kendini bildiğin gibi, kendinden emin gibi, öyle bir iç huzurdur ki o, gülümseyiş gibi..
öyle bir iç huzurdur ki o…
Bu huzursuz yalan dünyanın mucizesidir o iç huzur.
O iç huzru bulabilmek birinde bi yerlerde, mucizenin mucizesidir.
bence dostluk bir iç huzurdur ve bulmak tam bir mucizedir...
YanıtlaSilkesinlikle katılıyorum....
YanıtlaSilsevgiler...