bahara doğru giderken vol. 7

gecenin şarkısı bu olsun... :))) "göresledum yarumi hasret yureği dağlar"


bazı insanlarla, olur olmadık yerlerde karşılaşır, tanışırsınız ve hayatınızın her sabahına günaydın, her gecesine iyi geceler olur..

öyle ki, sabah gördüğünüz ilk çift göz o olmasa bile ilk "günaydın"ınız o olur.. :) hatta o sabah gelen günaydınlar, ilk geldiği sabahlar özellikle, tebessüm ettirir, güne onunla başlamak zevk verir, heyecanlandırır, meraklandırır, korkutur, ama bile bile lades demeye çok hazırsınızdır.
olan olmuştur çünkü.
o bazı insanlardan "biri" hooopp diye gelip yerleşmiştir hayatınıza.

belki de, ilk merhaba, hayatınızın o merhabadan sonraki zamanını onunla geçireceğiniz ilk kelimedir. hoşça kal, yalnızca ertesi gün görüşünceye kadarki bir sözcük olarak kullanılacak.
artık iş çıkışlarınızda planınızın ne olduğu belli olacak.
değişikliklerde "bi sorayım" diyeceksiniz,
iş çıkışında artık ne yapacaksanız, o "biri" ile yapacaksınız bundan sonrasını..

siz bir gün kalkıp bir yere gideceksiniz,
orada biriyle tanışacaksınız,
tanıştığınız gibi emin olacaksınız,
"bu o!"

ve hayatınızı planlayacaksınız... :)

bizim gibi, birden tanışıp birden büyük bir karar verip, o karardan da vazgeçmeyip, her sabahınıza günaydın, her gecenize iyi geceler olduysanız,
her iş çıkışınızdaki planınız olduysanız eğer,
uzun ayrılıklar zor gelecektir..

kalan olmak mı giden olmak mı zor bilmiyorum ama bence kalan olmak daha zor...
bir "kalan"olarak böyle düşünüyorum ben :)

nedir bu kalan meselesi...
yazının bu başlığına ne alaka şimdi bu?? :)

beyinizin bir ayağı başka bir ekmek kapısındaysa eğer, o gidince böyle kalan oluyorsunuz benim gibi :) :)

düğün arifesinde önce bi oturup kala kalıyorsunuz,
eeeeeeee bu kadar işi ben kendi kendime nasıl yetiştiricem ???

sonra cevabı gelecek nişanlıdan ve anlayacaksınız ki bal gibi yetiştireceksiniz, bi de utanmadan zevkle yetiştireceksiniz :)

neyse madem ayrı kaldık bi süre, bolca özleşelim madem :) bir kavuşma anımız olsun evlenmeden önce :)  Yeşilçam filmlerindeki gibi koşup hooooppp sarılalım :) :) :)

bir genç kızın evlilik arefesinde en ihtiyacı olan şey sanırım dinamiği çok yüksek biri :) hele ki benim gibi bir evde ne olur ne biter bi haberseniz, (ya da öyleymiş gibi yapıyor iseniz)
ananız babanız sizi pamuklara sarmış büyütmüş okutmuş, kıyamamış dokunmaya ise,
işiniz hem çok zor hem çok kolay :) 

bu hazırlık evrelerini snapchat üstünden paylaşıyoruz biz, ve inanın çok eğleniyoruz :)
bekleriz :)

snapchat: pinarustundag

benim bugün kafam fazlaca karışık, sanki yine daldan dala atlıyor gibiyim, yapılacaklar beynimin içinde dört dönüyor :) 
bu süreçte, hem çok yalnız hissediyorsunuz, hem çok kalabalık... hem çok şey bekliyorsunuz, hem de gururunuzdan "ben yaparım!" diye kuyruğu dik tutuyorsunuz
daha bisürü şey hissediyorsunuz da, her şeyi de yazmamam ki canım :)

uzun zamandır beklediğim sömestr geldi :)
psikolog bir rehber öğretmen olmanın en güzel yanı senenin ortasında 2 hafta tatiliniz olmasıdır
ve eğer düğününüze sayılı günler kaldı iste bu 2haftalık tatil nimettir candır :) :)

"sömestr gelsin, o tatilde her şeyi halledicem ben" diye dolandım ortalıkta, sömestr geldi, resmen kaçtım cuma gününden,
hayıııırrrrrr sömestr nasıl gelir yaaaa zaman nasıl bu kadar hızlı geçerrrrr daha dün Kasım ayında değil miydik, banane kardeşim,
diye bilinçaltım konuşuyor iken sömestr tatilinin ilk hafta sonunu da bitirmiş bulunmaktayım :)

her ne kadar benim planladığım gibi gitmiyorsa da her şey, hala çok kocaman bir eksiğim olsa da
şimdi önümüzdeki haftayı planlıyoruz, adım adım gidiyoruz...
detayları paylaşıcam elbetteeeeee :)

yarın ilk adım var...
yalan söylemim, ben bugün de bir adımı hallettim :) :)

sevgili davetiye projelerim, umarım artık seninle işi bitiririz! :)

aklıma geldi şimdi
çok yakın bir arkadaşım demişti ki "manyak mısın kızım, işleri dağıt biraz, her şeyi sen yapmak zorunda değilsin yetişemezsin, çok yorulursun"

bu tavsiyeyi ben dinledim mi ???

şahsen nişanımıza hazırlanırken, her şeye koşturup en ince detayına kadar düşünüp gidip seçip alıp, davetiyeyi bile özel tasarlatıp, nişana 2 gün kala, 2 geceyi hastanede serumla geçirmek zorunda kalıp, nişan günü serumların da etkisiyle bomba gibi uyanıp hazırlanıp erkenden salona gidip tek tek peçeteleri çiçekleri kontrol etmiştim,

dolayısıyla düğün sürecinde de işlerimi başkalarına (kiiiii en az benim kadar iyi yapacaklarına eminim) bırakmayacak kadar obsesyonlarım mevcut.
ha bi de ben psikolog oldum, ha bi de en yakın arkadaşım da psikolog!!!!!!

ama itiraf edeyim, biraz daha rahat olmak isterdim... bazı şeyleri başkaları düşünürken "amaaaann nasıl olsa hallolur" diyebilseydim...

ama şunu da itiraf edeyim, bu obsesyonlarınızla ustaca başa çıkacak bir kahramanınız varsa eğer dünyanın en şanslı insanısınız demektir. o obsesyonlar trajikomik bi hal alabilir, zaman zaman yaygaraya zaman zaman kahkahaya dönüşebilir; dolayısıylaaa doyasıya obsesyonlarınızı geliştirin, yaşayın oh mis :))))))

bu da böyle bir gece postu oldu karmançorman ama, gülümseyerek okuyan birilerinin olduğunu biliyorum :)

o yüzden, inanın keyfim pek yerinde,

ne ona ne buna
oyhhh çok da umurumda

seviyorum uleyyynn :) :) :) 
(bu da Yeşilçam'dan) :) :) :)

#waitingforApril2
#maşallah
#gözüolanıngözüçıksın :)
#içinizdennegeçiyorsaRabbimbinkatınıversin


BUNU DA DİNLEYİN... ANISI ÇOK BÜYÜK BU ŞARKININ BENDE... ;)