en çok böyle zamanlarda umutsuzluğa kapılıyor insan. herkes ne kadar da "hiç karamsar olma" dese de, belki kaba tabir olacak ama davulun sesi uzaktan herkese çok hoş geliyor... :)
git gel*lerin en çok olduğu,
öyle mi böyle mi kararsızlıkların en tavanda yaşandığı,
varış noktasının belli, başlangıcın verildiği,
ama trafiğin ilerlemediği; sanki yorgun bir iş çıkışı gibi,
tahammülün en aza indiği, ama kırgınlık olmasın diye içerlerde bi yerlerde gizlendiği;
aman anlaşılmasın diye insanın kendini işe verdiği hatta haddi olmayan yerlere de girdiği,
bazen en yakınından gizlendiği,
aman görmesinler
aman sormasınlar
keşke unutsalar,
yoğunluk alsın içine çeksin de olsun bitsin;
bir uyku olsa, yatsak; ve herşey yoluna girdiğinde uyansak...
Olsun..
bunca karışıklığın, karmaşıklığın içinde, grileri sevmesem de, ille ya siyah ya beyaz olsun diye içimden dışarıya seslensem de; geri saymaktan hem heyecanlanıp hem de kararıp, oturup ağlayıp, sonra kalkıp kahkaha atıp,
herşey bu kadar dengesiz olsa da,
Olsun...
Kanadı olmayan bir Melek- F. olsun insanın yanında...
Dünyayı cennete dönüştürsün...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder