30 mu yuh!

çok küçükken, (küçükken dediğim de ilkokul orta okul falan, hatırlıyorum sonuçta), bırakın 30ları 19, 20ler bile bana dev aynasından görünürdü. kocaman görünürdü gözüme 20 yaşındaki insanlar... hele annemin 30lu yaşlarıyla ilgili konuşurken, doğum günü pastalarını birlikte üflerken "ne kadar yaşlıııııııı" diye düşündüğümü hatırlıyorum... 30 mu, yuh be o ne!!

tabi insan olduğu yaşında saymıyor. sek sek misali tek tek atlıyorsunuz yaşları. her atladığınız yaşta yeni birşeyler öğreniyorsunuz.. daha büyüdüğünüzü hissediyorsunuz. 1 yıl öncesi ve sonrası ile aranızda dağlar kadar fark oluyor. 7sinde neyse 70de de o oluyor insan kabul, bazı şeyler değişmiyor ama; olgunlaşıyor insan...
bunlar hep bilindik, klişeleşmiş cümleler aslında..

bu yıl doğum günümü kutlarken, ki sevdiğim tüm insanların orada olduklarını gördüğümde dünyalar benim olmuştu. bir kızın en yakınları kesinlikle kız arkadaşları.. kız arkadaş kız kardeş gibi, ÇOK ÖNEMLİ!! 

etraf tam istediğim gibiydi... en çok kahkaha attığım kız arkadaşlarım, kardeşlerim, hepsi oradaydı... diğer güzel yanı, balonlar... bir sürü balonum oldu o akşam.. bir sürü... bir de tacım.. :) yakama bir birthday girl, rozeti.. yani o gün benim günümdü!




mumları üflerken hep aynı şeyi dilerim ben... tek bir yıl bile şaşmadı o dileğim... bu yıl farklı bir dilek diledim... bu yaş benim en güzel yaşım olacaktı.... 30umu doldurup bitirdiğimde hatırlayacağım tek şey hep KAHKAHALARIM olacaktı... öyle istemiştim... öyle dilemiştim... öyle de olmalıydı çünkü bu mumlarda kuralı bozmuştum.... dileğimi değiştirip başka şeyler dilemiştim...

30 yaşım en güzel yaşım ve 2015 de benim yılım olacaktı.....  :)