Uzun zaman üstüne....

Baktım da en son yazının üzerinden çok zaman geçmiş.. Baya geçmiş. Ki bilirdim sabah akşam yazdığımı ve paylaştığımı, yetmiyormuş gibi yattığım yatağımdan kalkıp bile, saçım başım birbirine karışmış, gözlerim kısık kısık, tıkır tıkır yazdığımı..

Zaman, geçiyor işte...

Neler gelip geçiyor insanın hayatından. Ya da neler geçmiş gibi görünüyor da kalıyor aslında geçmişte öylece durup.
Sonsuza dek kaybettiklerim ve varken bile göremediklerim.
Sevdiklerim ve sevmediklerim tarafından sevilmişliklerim.
Özlemlerim ve özlemlerimin özlemleri...
Özlendiklerim taraflarından ve acıdığım yaraladıklarından...
Kahkalarım ve kahkaka ortaklarım..
Arkadaşlarım, yanıma kalanlarım ve hayatıma yeni kattıklarım...
Yazdıklarım ve paylaştıklarım
Yazdıklarım ve kendime sakladıklarım...
Fotoğraflarım ve montajladıklarım...
Bakmaya doyamadıklarım ve bakmaktan korktuklarım...
Sırlarım ve bi de ortaya attıklarım..
İş yerindeki suskunluklarım ve haykırışlarım...
Şu yaşım ve geçmişteki yaşlarım...
Salondaki koltuğun baş köşesi ve şimdi de yine baş köşesi...
Yazarken dinlemekten en zevk aldığım ses, ve şimdi dinlediğim yine aynı ses....
Durup durup kafamı kaldırdığım aynı "es" ve iç çektiğim aynı nefes...
Gece yatarken ellerimi açıp ettiğim duam, ve duama ettiğim adağım...
Duam varlığım,
Varlığım yokluk,
Yokluk Nefes,
Ve yoklukta bir nefes kadar var.
Ve bir nefes kadar,
Ve bir can kadar.
Ve varlık kadar büyük yokluk,
Ve yokluk kadar önemli,
Önem kadar büyük ve aslında....

Ve aslında ne kadar birbiriyle bağlantılı herşey...
Herşey değişiyor...
Herşeyim değişiyor...
Hayat geçiyor..
Hayatım geçiyor..
Giden gidiyor Kalan sağlar bana kalıyor
Ama ben biliyorum aslında
Asıl gideni ve kalanı....
Aslını ben biliyorum..
Çünkü aslını Ben soluyorum....