Kalp Kırılmaya Alışmaya Görsün....

Kalp kırılmaya alışmaya görsün
Her kırgınlığı üzerine çeke çeke atıyor sanki
Sanki her elinde hançer olan koşa koşa ona geliyormuş gibi
Bunu biliyormuş gibi, korka korka kan pompalıyor
Sanki son defa atarmış gibi güm güm atıyor
Sanki son damlasıymış gibi kanıyor.
Kalp kırılmaya alışmaya görsün
Durmuş gibi sanki nefes alırken hissettirmiyor kendini
Sanki her yere dağılmış sanki orada yokmuş gibi sol yanda
Sanki yok olmuş bi anda
Sanki yolun sonuna gelmiş gibi
Kalp kırılmaya alışmaya görsün
Sanki belli eder gibi bunu
Her defasında daha fazlasıyla
Ve her defasında daha farklısıyla
Sanki kendine eziyet eder gibi
Sanki medet umar gibi
Kalp kırılmaya alışamaya görsün
Tüm gözyaşlarını kapakçıklarına hapseder gibi
Sanki odalara sığamaz gibi
Sanki ağlayamaz sanki boğulur gibi

Ah Kalp kırılmaya alışmaya görsün
Ağız dil bağlanıyor kelimeler kifayetsiz kalıyor
Belli belirsiz bi gülümseme yayılıyor
Beyin uğulduyor kulaklar sağır oluyor

Kalp kırılmaya alışmaya görsün
Her kırıldığında bi kere daha duruyor
Her kırıldığında bi kere daha öldürüyor bedeni
bi kere daha öldürüyor yüreği
Kalp kırılmaya alışmaya görsün
Her kırgınlıkta daha kapatıyor kulaklarını duyacaklarına
Daha kapatıyor gözlerini göreceklerine

Kalp kırılmaya alışmaya görsün
Kapatıyor kendini…

Kalp kırılmaya alışmaya görsün işte…
Şimdi Parçalarını aramaya hali yok…

Alkışlar…