SEVGİLİLER GÜNÜ ŞEYSİ :)

dün herkesin ig, facebook, snapchat hesaplarında olduğu gibi bende de bol bol kırmızı güllü mum ışıklı fotoğraflar, gülücükler, kalpler böcekler bisürü şey vardı...

sabah oldu, bi baktım, o gördüklerimin üzerine yenileri eklenmiş, dedim ki aaa biz hiç bir şey paylaşmadık ya eksik mi kaldık, paylaşmalı mıydık, bilemedim neyse o zaman yazayım madem dedim ve hazırsanız başlıyorum sevgilimle 2. sevgililer günümüzü anlatmayaaaa... :)

biz dün kendimizce planlamalar yaptık, evimizin içini döşerken nelere dikkat etsek, hangi tarzda döşesek diye MASKO'da dolandık durduk.
bi mağazada beğendiğimizin kumaşını denk getiremedik çıktık başka mağazaya girdik, kumaşını beğendiğimize mobilya uyduramadık yine çıktık başka mağazaya girdik. bazı mağazalarda başımız döndü karışıklıktan bazı mağazalarda el sıkıştık pazarlıkta anlaşamadık, yine çıktık başka mağazaları gezdik. tüm günümüz MASKO içinde dolaşarak, elimde pembe arabalı not defterim, içinde evimizin ölçüleri,
"kapıyı açarsak kaç metre boşluk kalır",
"televizyonu karşı üniteye koysak nasıl olur",
 "duvara monte istemem",
 "ille de köşe koltuk olsun",
 "bu ne babane evi gibi",
"ben öyle eskitme istemiyorum böyle istemem ben, ama nasıl istediğimi de bilmem",
"ayaklarımı nereye uzatıcam",
"o zaman puf da alalım",
"ya ben pembe istiyorum",
"ama bu desen de güzel bak",
"al sana nakit, ne kadara veriyosun, vermiyo musun o zaman gidiyorum"
"sen nereliydin ya"
diye diye trajikomik bisürü cümleyle koca günü bitirdik...

Alacağımız yemek masasına kaç kişi oturtabiliriz, mutfaktaki boşluğa ne yerleştirebiliriz, duvara tablo mu ayna mı, bazen oflaya poflaya, bazen kahkaha atarak salonumuzun içini döşedik.

tüm bunların başında, MASKO'ya giderken yolda bir klip çektik, şarkımız da SEDA SAYAN'dan
-seviyor musun
-seviyorum
-bir daha söyle
-seviyorum
-bir daha
-seviyorum
-ben de seniiiiiiii seeevvvgiiiiliiiiimm

diyerek çok komik bir video çektik, ve sonrasında izleyince gülmekten karnımıza ağrılar girdi :))))))))))  (radyoda tesadüfen çıktı, tamamen doğaçlama, bu planlama dışı:) )

akşamına tüm bu yorgunluğu attıracak güzel bir yemek yedik 4ümüz ama öyle mum ışığı falan değil, gayet ocakbaşı stayla, yorgunluktan bitmiş ama açlıktan gözü dönmüş şekilde, onu da yerim bunu da yerim, diyerek.. bana sorarsanız en güzel şey olayın sonu yani tatlı kısmıydı :)))))))) ve yemek süresi boyunca acaba davetiyeyi istediğimiz gibi yapabilecek miyiz, yapamazsak ne yaparız, davetlileri nasıl oturtursak kimsenin kalbi kırılmaz, herkese davetiye veremezsek ne olur, kimin gönlünü nasıl alırız diye ben telaşlanırken bir ses
"telaşlanma herşey çok güzel olacak bana bırak" dedi, ben de ona bıraktım...

sonra düşündüm, mesele doğru gelinlik mi, doğru ev mi, doğru eşya mı, doğru bütçe mi mesele neydi, mesele tüm bunları yapacak bir adam değil mesele doğru ADAM'ı bulmaktı...

he tabi ki şunu da araya sıkıştırmalıyım, aslında bir evlilik süresinde normal olan bu günümüze sevgililer günü namına hiç bir şey katmadık mı, kattık tabi ki,
ilk tanıştığımız günden sonra da sevgililer gününde hediye olayına hiç girmeyelim diye karar almış olsak da,


O, benim beyaz güllerimi hiç eksik etmez...
;)

bize her gün sevgililer günü mü, değil
çünkü her günümüze başka anılar sığdırıp birbirimizin başka huylarını keşfediyoruz biz
dünden daha çok seviyoruz birbirimizi bugün,
yarın da bugünden fazla seveceğiz çünkü

buyrun! romantik bi nokta koydum işte..! :))))